گفت این چه رسمیست؟

گفتم:رسم زمونه

گفت:این چه زمونه ایست؟

گفتم:زمونه ای که قشنگیاشو به زشتی بخشیده

دنیایی که خوبیاشو به پستی و پلیدی بخشید

آدمایی که انسانیت رو کشتن

کشتن،با شکنجه کشتن

آدما رو فروختن به ارزش هیچ

احساس و عشق رو زنده به گور کردن

دنیایی که عشق می ورزه ولی به دروغ

صادقه ولی صداقتش کاذب

وجدانو دفن کردن

از بالا که نگاه می کنی

سطح آنرا سیاه و پر خار می بینی

اینه زمونه،اینه رسم زمونه

این شده دنیا یی که من و تو آنجا جایی نداریم